Matthias Haeck
Mannen
Op een dag kijken ze ongevraagd in je lens
het wapen van hun toekomstige doodsoorzaak
nonchalant tussen de lippen.
En je snapt plots: in die mondhoek
bungelt de motor van hun leven.
Ze sturen je een dringende boodschap:
laat sporen na, takel de marge toe.
Land stijlvol in een droge gracht,
leg plechtige eden af en verwerp daarna alles
met de swing van een golfspeler.
Maak in gezelschap per abuis een stekelige grap
die aan de aanwezige lijven blijft kleven
maar niet dik maakt.
Zorg voor een lijvig album, denk niet aan een laatste bladzijde.
Al het licht tot de horizon is hier.
***
De grote dag
Na een halve eeuw rijpen
ben je op je best, sta je op de kaart
tussen dure entrecotes
en op houten vat gelegen scotch.
De tijd is eindelijk gekomen
voor die ene grote toespraak
te midden opgekamde heren
en in lotions gedrenkte dames.
’t Was wachten op het juiste ogenblik
na jaren tellen en terug vergeten,
dat wanneer de kam de waarheid toont
de grote dag is aangebroken.
|
